Anno Pomp is al sinds 2008 bij het ministerie van VWS coördinator van de strategie langdurige zorg. Hij werkte mee aan de versterking van de kennisinfrastructuur, waaronder de structurele financiering van de Academische Werkplaatsen Ouderen- en Gehandicaptenzorg. Nu zet hij zich in voor een structurele ontwikkeling van passende zorg in de Wet langdurige zorg (Wlz). Dat krijgt onder meer vorm in een nieuw te lanceren ZonMw-onderzoeksprogramma. Wat is zijn visie op de toekomst van langdurige zorg en onderzoek? 

‘Sinds 2015 is binnen de langdurige zorg een stevige kennisinfrastructuur opgebouwd. Er is veel tijd in gaan zitten en de Academische Werkplaatsen, zorgaanbieders, ZonMw, Vilans en anderen weten elkaar steeds beter te vinden. Nu is het zaak die mooie structuren volop te laten draaien. De verwachtingen zijn hooggespannen, want er is nog veel kennis te ontwikkelen en te implementeren. Bijvoorbeeld op het gebied van passende zorg: zorg die onderbouwd is en specifiek is afgestemd op de wensen en behoeften van elke cliënt. Binnen het nieuwe programma Passende zorg in de Wlz kunnen we onderzoeken hoe we de kwaliteit van leven kunnen verbeteren en de vraag beantwoorden: wanneer bereik je dat doel? Bij een botbreuk is eenvoudig vast te stellen of de behandeling effectief is, maar hoe doe je dat met welzijnsinterventies?’

Tekort zorgmedewerkers

‘De langdurende zorg staat voor nog meer uitdagingen, waaronder het oplopende tekort aan zorgverleners. Kennis kan een belangrijke bijdrage leveren in het oplossen hiervan. Hoe kunnen we het werk zo organiseren dat het effectiever en efficiënter kan, terwijl het tegelijkertijd meer werkplezier en kwaliteit van leven oplevert? Dat is een belangrijke puzzel voor de nabije toekomst. Net als het vraagstuk van kennisverspreiding overigens. Al die waardevolle kennis die we ontwikkelen, moet natuurlijk op de juiste manier bij zorgverleners terechtkomen. Hoe krijg je al die 350.000 zorgmedewerkers nieuwsgierig en enthousiast om ermee aan de slag te gaan? Kortom: we hebben een mooie en stevige basis, maar het werk is nog lang niet gedaan.’ ←

Tekst: Martine de Wit ¦ Fotografie: Hans Tak