Mirella Minkman begon als verpleegkundige en zag al snel hoe zorgprocessen organisatorisch beter konden. Ze ging werken als onderzoeker en adviseur en ontwikkelde zich tot bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Tilburg, met als leerstoel Innovatie van organisatie en governance van integrale zorg. Daarnaast is ze voorzitter van de Raad van Bestuur bij Vilans. Wat is haar visie op de toekomst van de langdurende integrale zorg? 

‘Samen met velen ontwikkel ik al tientallen jaren kennis over integrale zorg. Over hoe we zorg en ondersteuning goed op elkaar afstemmen, met de mens als uitgangs- en middelpunt. De grote uitdaging is ervoor te zorgen dat kennis écht landt in de praktijk. Daar maken we werk van. We versterken kennisnetwerken en vinden manieren om kennis sneller te ontsluiten en meteen toepasbaar te maken. Bovendien is er steeds meer bewustwording van onhandigheden in het zorgsysteem die aangepakt moeten worden. We zijn op de goede weg, maar eenvoudig is het niet! Ik zie veel samenwerking en dat is goed, maar als die niet goed wordt ingericht, kan dat (onbedoeld) weer tot nieuwe problemen leiden. De nadruk ligt daarom in de toekomst op meer en slimmer samenwerken, zónder overload aan netwerken van zorgprofessionals, bestuur of overheid. We moeten het als samenleving echt met elkaar doen.’

Zorgzame gemeenschappen

‘Ik zie zorginstellingen in de toekomst voor me als spinnen in het web, satellieten in de wijk. Open, toegankelijke plekken van waaruit professionals ondersteuning bieden aan zorg die wijkbewoners elkaar bieden. Want als thuis wonen nog wel gaat, maar steeds minder goed, zijn er tussenoplossingen nodig. In hoeverre zijn we bereid om daarin iets voor elkaar te betekenen? Lukt het ons voldoende om duurzame zorgzame gemeenschappen met te creëren? Daarvoor is heel veel bewustzijn en solidariteit nodig in de samenleving. Het betekent ook iets voor werkgevers: ben je bereid om tijd te creëren waarin jouw medewerker de buurman helpt met stofzuigen? En hoe organiseer je dat? Daar ligt dan weer een opgave voor ons. Ik zie het als onze taak om met kennisontwikkeling te laten zien: dit is allemaal mogelijk.’ ←

Tekst: Martine de Wit ¦ Fotografie: Hans Tak