Voordat Leo van Rossum als beleidsadviseur bij het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) ging werken, had hij al een lange relatie met ZonMw. Als onderzoeker bij de Gezondheidsraad nam hij jaren deel aan verschillende wetenschappelijke commissies en was hij medeverantwoordelijk voor de invoering van het bevolkingsonderzoek naar darmkanker. Inmiddels is hij nauw betrokken bij Nationale Onderzoeksagenda Huisartsgeneeskunde en het bijbehorende ZonMw-­onderzoeksprogramma. Hoe ziet hij de toekomst van de huisartsenzorg?

‘Op dit moment doen we vooral onderzoek naar de inhoud van zorg: hoe effectief zijn bepaalde geneeskundige interventies? Maar voor écht toekomstbestendige huisartsenzorg moet het accent flink verschuiven. Want het water staat de huisartsen aan de lippen. Door de dubbele vergrijzing komt steeds meer zorg bij hen terecht terwijl het tekort aan huisartsen oploopt. Dus hoe keer je het tij? Nu gaan geneeskundestudenten nog liever als specialist aan de slag in het ziekenhuis dan als generalist in de wijk. Dan moet je immers overal iets van weten en dat brengt veel meer verantwoordelijkheid met zich mee. Daarom pleit ik ervoor dat er meer aandacht komt voor leiderschap in de geneeskundeopleidingen. Ik denk dat dit de stap naar de huisartsenopleiding enorm verlaagt. Of dat zo is, en hoe het curriculum er dan uit moet zien, daar zou ik graag onderzoek naar zien.’

Academische Werkplaatsen

‘Onderzoek hoeft niet altijd te gebeuren in meerjarige programma’s, achter bureaus, achter gesloten deuren. Liever niet zelfs! Daarom ben ik ook zo blij met de Academische Werkplaatsen. Daar kun je pragmatisch onderzoek doen met de praktijk, resultaten direct met elkaar delen en toepasbaar maken voor lokale situaties. Kunnen we bijvoorbeeld aantonen dat meer tijd per patiënt en een vertrouwensrelatie met de huisarts leidt tot een lagere zorgvraag? En wat zijn daarin de succesfactoren? Nederland heeft ruim 10.000 huisartsenprakijken, dus daar ligt een enorm potentieel voor gezamenlijk onderzoek en kennisontwikkeling.’ ←

Tekst: Martine de Wit ¦ Fotografie: Rob ter Bekke